Marc Mommaas maakte zijn debuut als bandleider gedurende de opname van “Global Motion Trio” uit 1999 met Nikolaj Hess (piano) en John Hebert (bas). In 2001 voegt de veelgeprezen drummer Tony Moreno zich bij de groep. In 2003 tekent Marc Mommaas bij Sunnyside Records. Hij brengt bij dat label vijf geheel verschillende albums uit. Deze getuigen van zijn stilistische veelzijdigheid en zijn unieke en krachtige benadering van geluid en compositie.

In 2003 keert de band na een uitgebreide tour in Europa terug naar NYC om het veelgeprezen studioalbum “Global Motion” op te nemen. Deze plaat wordt gevolgd door een andere goed ontvangen Sunnyside-release, getiteld Balance (2006), een langverwachte duo-opname met pianist en oude vriend Nikolaj Hess.

A fearless improviser on both tenor and soprano, Mommaas has the ability and sense of spontaneous composition to start from almost nothing and build solos that were alive with energy and commitment, fairly bristling with power

John Kelman, All About Jazz

In 2010 breidt hij de samenwerking met drummer Tony Moreno uit met het project “Landmarc, the guitar project”; een band met drie gitaren, sax, drums en geen bas.

In 2014 komt het ambitieuze en zeer succesvolle solo saxofoonproject “Irreversible Momentum” uit, geïnspireerd door en ter nagedachtenis aan zijn vader die in 2009 overleed. Twee jaar later de ‘reflectieve tegenhanger’ Ballads and Standards in samenwerking met Nikolaj Hess en gasten Vic Juris en Thomas Morgan. Met “Ballads and Standards” keert Mommaas terug naar de roots, “een album vol tijdloze Jazz van ongekende schoonheid die je diep in het hart zal raken” (Dick Hovenga, Written in Music).

For the last two decades Sunnyside has showcased some of the best and brightest jazz musicians on the scene. “Global Motion” is no exception.  It heralds the sound of the 21st century

Eugene Holley, SunnySide Records

Part of the reason for Mommaas’ unexpected accessibility, in spite of his freedom to go his own way when he winds improvisatory lines, is his attention to tone and an unspoken narration. For Mommaas does have stories to tell through his music. His use of clipped phrases, upward sweeps, intervallic leaps and approximations of the human voice create segments within the lengths of his tunes that bear wordless explication and exclamation

Bill Donaldson, Jazzimprov